تفاوت میان IQ و EQ (هوش هیجانی)

بهتر است که این دو سرنام را ابتدا تعریف کنیم و سپس به تفاوت های این دو بپردازیم. آی کیو یا هوش هیجانی نمره ای است که از آزمون هوش استاندارد به دست می آید. در آزمون های اصلی آی کیو، نمره ها با تقسیم سن ذهنی فرد با سن تقویمی اش و سپس ضرب این دو در صد به دست می آید. بنابراین کودکی با سن ذهنی 15 و سن تقویمی 10 آی کیوی 150 دارد. امروزه امتیازات به دست آمده در اکثر آزمون های آی کیو با مقایسه ی نمره ی آزمون دهنده نسبت به نمرات سایر افراد در همان سن است. از سوی دیگر ای کیو یا هوش هیجانی معیار سطح هوش هیجانی شخص است. این به توانایی شخص برای دریافت، کنترل، ارزیابی ، و بیان احساسات بر می گردد.

EQ مهم تر است یا IQ

خب! بالاخره کدام یک مهم تر است؟ در برهه ای از زمان آی کیو تنها رمز موفقیت شناخته می شد. این طور به نظر می رسید که افراد با آی کیوی بالا به خوبی از پس زندگی برآمده و در زندگی خصوصی و کاری موفق اند. پژوهشگران همواره به دنبال یافتن پاسخ این پرسش بودند که آیا این اثر محیط است یا اثر ژن ها ( در واقع اثر  طبیعت در مقابل اثر طبیعی طبیعت) .  برخی از پژوهشگران بعدها نقش هوش در تضمین موفقیت را زیر سوال بردند و ادعا کردند که هوش به تنهایی نمی تواند عامل رساندن فرد به موفقیت باشد؛ در حالی که انسان دارای توانایی ها و دانش بسیاری است که هوش در مقابل آن بسیار کوچک است. با این وجود آی کیو هنوز هم به عنوان یکی از عوامل موفقیت شناخته می شود خصوصاً زمانی که صحبت از کسب مدارک دانشگاهی باشد. انسان هایی با هوش بالا معمولاً در مدرسه خوب عمل می کنند، پول بیشتری درمی آورند و به طور کلی سالم تر هستند. اما امروزه پژوهشگران بازهم تأکید می کنند که هوش تنها تعیین کننده  وتضمین کننده ی موفقیت در زندگی نیست!  بلکه هوش هم بخشی از دامنه ی وسیع و پیچیده ای از اثرات است که شامل هوش هیجانی هم می شود.
مفهوم هوش هیجانی اثر بسیاری بر برخی از حوزه ها داشته که مدیریت بازرگانی را نیز در بر می گیرد. به طوری که بسیاری از شرکت های بزرگ تجاری به کارگاه های آموزشی افزایش هوش هیجانی  و استفاده از آزمون های ای کیو به عنوان قسمتی از جریان استخدام خود روی آورده اند. پژوهشگران دریافته اند که افرادی با پتانسیل بالای رهبری گروه، از لحاظ هوش هیجانی در سطح بالایی قراردارند؛ بنابراین پیشنهاد می کنند که ای کیوی بالا به عنوان ویژگی مهم برای رهبران تجاری و مدیران در نظر گرفته شود.  مطابق یافته های یک پژوهش فراتحلیل که پس از یک دوره ی آموزشی اجتماعی- هیجانی انجام شد، نشان داد که هوش هیجانی بسیار مهم است. نتایج این پژوهش نشان داد که تقریباً 50 درصد کودکانی که در برنامه  SEL ثبت نام کرده بودند نمرات بهتری به دست آورده بودند. این برنامه ها در کاهش مشکلات تحصیلی کودکان بسیار مؤثر بوده است.

IQ موفقیت در زندگی را پیش بینی می کند و EQ موفقیت در تحصیل را

هوش شناختی در بهترین حالت می تواند به ما بگوید نمره های مدرسه و دانشگاهمان چقدر بالا و پایین می شود اما به ما نمی گوید آیا بعد از تحصیل در زندگی شغلی و خانوادگی آدم موفقی هستیم یا نه. اما هوش هیجانی است که آدم های موفق را از آدم های ناموفق جدا می کند. به این قضیه جور دیگری هم می شود نگاه کرد. هوش شناختی کف موفقیت یک آدم را تخمین می زند اما سقف موفقیت او با هوش هیجانی است

مفهوم هوش هیجانی نشان می‌دهد که چرا دو نفر باآی کیو یکسان، ممکن است به درجات بسیار متفاوتی از موفقیت در زندگی دست یابند.

هوش هیجانی یک عنصر بنیادین از رفتار انسان است که جدا و متفاوت از هوش شناختی (عقل) عمل می‌کند. EQ

بین IQ و EQ هیچ رابطه شناخته شده‌ای وجود ندارد. شما اصلا نمی‌توانید از روی هوش شناختی یا IQ یک نفر هوش هیجانی او را حدس بزنید. این یک خبر خوب است زیرا هوش شناختی یا IQ انعطاف پذیر نیست. IQ از همان لحظه تولد ثابت است یا دستکم ثبات نسبی دارد. مگر اینکه یک تصادف، مثلا آسیب مغزی آن را تغییر دهد، هیچ کس با یادگیری واقعیت‌های جدید یا فرا گرفتن اطلاعات عمومی بیشتر باهوش نمی‌شود، هوش شناختی یعنی توانایی یادگیری. اما برعکس، هوش هیجانی، مهارتی انعطاف پذیر است که به آسانی آموخته می‌شود، با اینکه بعضی مردم، نسبت به دیگران، به طور طبیعی هوش هیجانی بالاتری دارند، کسی که حتی بدون هوش هیجانی به دنیا آمده است باز هم می‌تواند در خود، EQ بالا به وجود آورد.

هوش هیجانی یعنی توانایی مهار عواطف و تعادل برقرار کردن بین احساسات و منطق، به طوری که ما را به حداکثر خوشبختی برساند. هوش هیجانی همان توانایی شناخت، درک و تنظیم هیجان‌ها و استفاده از آنها در زندگی است.

هیجان‌ها، شامل حالات خوشایند و ناخوشایند احساسات ما هستند مانند:

خشم: تهاجم، اوقات تلخی، پرخاش، خصومت، تند مزاجی

اندوه: غصه، دلتنگی، عبوسی، ناامیدی، دل شکستگی

ترس: اضطراب، بیم، ناآرامی، دلواپسی، وحشت، شوک (ترس ناگهانی)

نفرت: تحقیر، اهانت، خوار شمردن، بیزاری، اکراه

شرم: احساس گناه، حسرت، احساس پشیمانی، افسوس

عشق: پذیرش، رفاقت، اعتماد، مهربانی، پرستش

شادمانی: شادی، لذت، سعادت شوق، تفریح، آسودگی، وجد، خشنودی

شگفتی: جا خوردن، حیرت، بهت، تعجب

منبع:https://www.ayabusinessschool.com

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: